Nico Dijkshoorn was in Gouda
en las daar het volgende gedicht voor.
Helaas was ik er niet bij…..
LEZEN IN GOUDA
als ik zojuist
in gouda
mijn auto
langs de gracht zet
en mijn bankpas in de gleuf duw
word ik geconfronteerd
met een door
kafka zelf
ontworpen
machine
ik moet
– op aanraden van het leesvenstertje
–
in een bizarre opeenvolging
van handelingen
op knoppen drukken
op de meest onverwachte momenten
werpt de machine
mijn bankpas uit
slikt hem weer in
toont opeens
astronomische bedragen
en dan opeens weer
een bedrag van 10 cent
ik wacht ademloos af
en gebeurt heel lang niets
ik heb alle tijd om gouda
in mijn lichaam te laten stromen
ik druk verveeld
op een gele knop
hoor geknars
en de automaat besluit
om mijn kaart te vergrendelen
ik vertoon eerst
laurel & hardy gedrag
als in een stomme film
krab ik op mijn hoofd
kijk om me heen
en probeer door
met het volle gewicht
aan de bankpas te gaan hangen
deze uit de de automaat te verwijderen
er gebeurt niets
ik doorloop razendsnel
de diverse stadia van rouw
woede
ontkenning
en vooral berouw
ja daar sta ik dan
zonder geld
en mijn pasje voor eeuwig verankerd
in een betaalautomaat uit 1823
het komt allemaal
omdat mijn gedichten niet rijmen
en door dat schijtlollige
gedoe van me over mart smeets
dit is mijn straf
ik verdien ook niet beter
ik moet eerlijker worden
als mijn vriendin mij vraagt
vind je me dikker in deze broek
voortaan gewoon zeggen
ja
een kilo of zes
ik besluit voor de vorm
een euro in de automaat te gooien
er verschijnen opeens
weer tekens in de display
en mijn kaart komt los
nu al
zijn in gouda
de parkeerautomaten
aangepast op het nieuwe regeerakkoord
een hoop ellende
een hoop last
veel opoffering
maar als je braaf bent
en berouw toont
volgt de beloning
een avondje lezen
in gouda
in gouda
mijn auto
langs de gracht zet
en mijn bankpas in de gleuf duw
word ik geconfronteerd
met een door
kafka zelf
ontworpen
machine
ik moet
– op aanraden van het leesvenstertje
–
in een bizarre opeenvolging
van handelingen
op knoppen drukken
op de meest onverwachte momenten
werpt de machine
mijn bankpas uit
slikt hem weer in
toont opeens
astronomische bedragen
en dan opeens weer
een bedrag van 10 cent
ik wacht ademloos af
en gebeurt heel lang niets
ik heb alle tijd om gouda
in mijn lichaam te laten stromen
ik druk verveeld
op een gele knop
hoor geknars
en de automaat besluit
om mijn kaart te vergrendelen
ik vertoon eerst
laurel & hardy gedrag
als in een stomme film
krab ik op mijn hoofd
kijk om me heen
en probeer door
met het volle gewicht
aan de bankpas te gaan hangen
deze uit de de automaat te verwijderen
er gebeurt niets
ik doorloop razendsnel
de diverse stadia van rouw
woede
ontkenning
en vooral berouw
ja daar sta ik dan
zonder geld
en mijn pasje voor eeuwig verankerd
in een betaalautomaat uit 1823
het komt allemaal
omdat mijn gedichten niet rijmen
en door dat schijtlollige
gedoe van me over mart smeets
dit is mijn straf
ik verdien ook niet beter
ik moet eerlijker worden
als mijn vriendin mij vraagt
vind je me dikker in deze broek
voortaan gewoon zeggen
ja
een kilo of zes
ik besluit voor de vorm
een euro in de automaat te gooien
er verschijnen opeens
weer tekens in de display
en mijn kaart komt los
nu al
zijn in gouda
de parkeerautomaten
aangepast op het nieuwe regeerakkoord
een hoop ellende
een hoop last
veel opoffering
maar als je braaf bent
en berouw toont
volgt de beloning
een avondje lezen
in gouda
Nico Dijkshoorn met dank aan http://www.bibliotheekgouda.nl