Vroeg opgestaan alweer, want vandaag stond de safari naar de krater op het programma.  We hadden pech, het weer was slecht. Het was koud, er stond wind en er was veel bewolking.  Het eerste stuk naar de krater was een prima weg.  Toen we eindelijk bij de ingang van park  –conservation area-  waren aangekomen, begon het lange wachten.

Waarom is het eigenlijk een conservation area en niet een nationaal park. Het grote verschil is dat er mensen wonen en werken in het gebied. In dit geval is het land toegewezen aan de Masai. In de nationale parken echter wonen geen mensen op permanente basis.

De reis naar de kraterwand  ging gedeeltelijk door de wolken. We zagen soms geen hand voor de ogen.  Boven op de krater-rim aangekomen was het zicht iets beter, maar echt spectaculair was het niet echt te noemen. Maar goed, we moesten toch de krater in. Onderweg nog even gestopt bij het monument van vader en zoon Grzimek. Deze hebben beide zeer veel betekend voor het natuurbehoud in Tanzania. Trouwens het park binnenkomen mag alleen met 4×4 aangedreven voertuig.
De afdaling de krater in begon tegelijkertijd met de masai, die met hun vee naar beneden gingen. Toen we in onder de krater aankwamen zagen we meteen al een mannetjes-leeuw  in de bosjes liggen. Grappig om te zien, dat toen de masai naar beneden kwamen, de leeuw meteen terugdeinsde. Masai zijn ook niet echt bang voor de roofdieren. Ze vrezen met name de buffels en olifanten.

Het zou vandaag een slechte dag worden, voorspelde Rogate al. Door het slechtere weer en de harde wind, houden veel dieren zich schuil.  Ondanks dat er aardig wat neushoorns in het park leven, hebben we ze niet kunnen vinden. Waardoor onze missie om de big five te spotten was mislukt. Maar wat hebben we wel gezien. In ieder geval een cheetah op jacht naar haar prooi, maar verstoord door de aanwezigheid van hyena’s en de jakhalzen. Wel een mooi gezicht, zo’n cheetah (mijn favoriete dier) op jacht. We hebben er zeker wel een half uur na gekeken. Uiteindelijk gaf de cheetah het op en wij dus ook.

Wat hebben nog meer gezien: o.a. gnoes, zebra’s, struisvogels, nijlpaarden, veel nijlpaarden, de kroonkraan, 
gazelles, leeuwen, flamingo’s, roofvogels, koritrappen,  het hartebeest, mannetjes olifanten en nog veel meer.

Al met al was het een prima dag in de krater, maar stilletjes had ik er toch wel iets meer van verwacht.  Want: Geen neushoorns, geen leeuwen die de lui de weg versperren, geen cheetah’s op de motorkap ;-). Terug op de kraterwand zagen we nog wel twee grote leeuwen. Een mannetje en een vrouwtje. Het laat zich raden wat die van plan waren.  De daad zelf hebben we niet gezien, maar het was wel een fascinerend gezicht.

Uitgeput bereikten waren we tegen zes uur terug op Rhotia Valley Lodge. Onze laatste avond
daar.

De volgende dag gaan we naar de Serengeti.