Blue Highways VII: Hoe was het?
Blue Highways 2006 zat goed in elkaar.
Scott Millar and the Commonwealth opende het festival prima.
Dar Williams vond ik iets tegenvallen, toen maar naar Adam Caroll gegaan. Vond ik wel goed, maar hij moet echt iets aan zijn presentatie doen. ‘Scrappy’ Jud Newcomb begeleide hem uitstekend. Het samenspel tussen deze twee gitaristen was erg goed.
Marah was erg hard. Kwam niet echt tot zijn recht in de grote zaal. Zang was slecht te verstaan, afzonderlijke gitaren waren ook niet goed te horen en er was te veel nadruk op de drums (is toch al een makke in de grote zaal vind ik). Toch vond ik hun optreden erg aanstekelijk en het behoorde tot de hoogtepunten. The Be Good Tanya’s waren wel aardig, maar het middenstuk heb ik gemist. Daardoor wel een klein stukje van Grayson Crapps gezien. Klonk goed.
Guy Clarke vond ik tegenvallen, maar Jeffrey Foucault daarentegen vond ik een mooi ingetogen optreden geven. Daarna nog een klein stukje van Stillhouse gezien. Alleen de eerste twee nummers meegemaakt, maar daarna wachtte de trein naar Gouda, want het liep alweer tegen twaalf uur. Dus daar ik heb er niet een echt oordeel over. De laatste acts heb ik dus niet meer gezien, maar 8 uur Americana op een avond is ook wel genoeg. Alhoewel ik Tift Meritt nog wel graag even had willen horen en zien.
Volgend jaar is het festival op zaterdag 21 april.
Alvast iets voor in de agenda, heren?