Ard en Keessie
Vandaag in de Volkskrant een mooi artikel over Kees Verkerk, een toch alweer bijna vergeten schaatser uit het het verre verleden. Inmiddels is de goede man 76 en er is onlangs een biografie over hem verschenen.
Ard en Keessie heb ik eigenlijk net niet meegekregen, maar ze staan voor mij synoniem aan het het langebaanschaatsen zoals het zou moeten zijn.
Schaatsen op buitenbanen.
Schaatsen in een kolkend Bislett.
Schaatsen kijken met soep en brood op schoot.
Schaatsen met boekjes vol rondetijden, bijgehouden door je vader.
Schaatsen met sneeuwranden.
Schaatsen met oneerlijke competitie, maar waarbij de sterkste toch altijd kwam bovendrijven.
Schaatsen waarbij het EK en WK Allround de belangrijkste wedstrijden waren.
Schaatsen met van die mooie mutsjes.
Schaatsen met Atje Keulen – Deelstra en Annie Borckink.
Ik stam uit de tijd waarbij we, Piet Kleine, Harm Kuipers en later Hilbert van der Duim, moesten opboksen tegen de 4 ‘S’-en. Storholt, Stensen, Stenshjemmet en Sjøbrend en ene Eric Heiden uit de VS.
Maar goed, dit is allemaal nostalgisch gebabbel.
Ook nu vind het het schaatsen nog steeds mooi en kan ik enorm genieten van met name Sven Kramer, maar vroeger was het toch echt leuker….