An evening with the blues
Zaterdag, 25 maart, de 31e editie van ‘An evening with the blues’ en de eerste keer dat we er bij waren.
Een avondvullend programma met 3 bluesacts van hoogstaande kwaliteit.
Hans Theessink en Big Daddy Wilson
De avond begon met Hans Theessink en Big Daddy Wilson. Deze twee bluesveteranen zetten een prachtig optreden neer. De stemmen vulden elkaar heerlijk aan en het gitaarspel van Theessink gecombineerd met het minimalistiche drumspel van Big Daddy betoverden de zaal. Je kon soms een speld horen vallen. Zo mooi.
Curtis Salgado
De tweede act was Curtis Salgado en zijn band. Deze bluesicoon had ik al eens eerder gezien tijdens het Holland International Bluesfestival en dit 2e optreden kon me opnieuw bekoren. De man heeft ook al een aardige reputatie en heeft opgetreden met grootheden zoals Robert Cray, Steve Miller en Santana. Bovendien was hij de inspiratiebron van John Belushi’s Blues Brothers. Ga de film binnenkort nog maar eens terugkijken.
Zijn set bestond uit een mix van soul, blues en r&b. Daar kun je mij wel voor wakker maken.
Detail, net als Walter Trout onderging Curtis ook een levertransplantatie, maar beide mannen laten zien dat dat niet ten koste gaat van hun prestaties op het podium.
Bai Kamara and the Voodoo Sinners
Act drie was Bai Kamara and the Voodoo Sinners.
Bai is een zanger afkomstig uit Sierra Leone, groeide op in Engeland, maar woont inmiddels al weer 25 jaar in Brussel. Zijn muziek is een mix van blues, r&b, soul, funk en jazz en trad op met muzikanten zoals Rokia Traoré , Habib Koité en Youssou N’Dour. Dan is de link met mijn andere muziekvoorkeur al snel gelegd.
Het had een prachtig optreden moeten zijn en in zekere zin was het dat ook wel. De band stond als een huis en zetten een mooie show neer, maar wat was er in godsnaam aan de hand met het geluid. Dat liep volledig in het honderd. Het was mij al opgevallen dat technici achter het mengpaneel al druk bezig waren en tijdens optreden werden ze wanhopiger en wanhopiger. Maar Bai en The Voodoo Sinners lieten zich niet uit het veld slaan en vingen het goed op met een semi-accoustisch optreden met louter de monitorspeakers op het podium.