Dag 2 begon verrassend goed met een prachtig optreden van de Spaanse Queralt Lahoz. Heerlijke dance met duidelijke Andalusische invloeden. En wat een stem. We waanden ons een beetje in zo’n Spaanse Netflix serie. Het lange wachten in de rij voor de Stadsschouwburg werd beloond.

De volgende act lag vlak naast de schouwburg, in het Praedinius Gymnasium. Lekker zo’n ouderwets schoolgebouw midden in de stad.

Planeta Polar zette de aula op stelten. Wat een heerlijke, energieke feestband uit Litouwen. Oost Europa ontmoet de latin music. Zo zou je het beste kunnen omschrijven. Of zoals ze het zelf zeggen ‘Puro Carnaval’.

De volgende band die we zagen was iets totally different. Yo Diablo uit Spanje. 2 mannen, gitaar en drums. Distortion regelmatig aan en rammen maar. Rockende en licht hypnotiserende muziek. Knap dat deze 2 mannen als een hele band klinken.

Na dit Spaanse geweld liepen we naar Keg. Op papier zag het er goed uit, in de praktijk viel het voor ons tegen een beetje tegen. Zoals het programma al aangaf, a ‘fine line between the angular throb of contemporary post-rock sensibilities and a timeless necessity for harmony and meticulous songwriting.’

Need I say more.

Het laatste optreden dat we bezochten lag weer aan de andere kant van de binnenstad (je legt flink wat meters tijdens dit festival). Bnnyhunna.

Ik had me hier erg op verheugd, maar wat een tegenvaller. Het had alles in zich om een mooi concert te worden. Veel elementen in zijn muziek waar ik van hou, maar het kwam totaal niet uit de verf.

Kortom, een wisselende dag gisteren, een goed begin en een tegenvallende afloop. Op naar dag 3.